Óbćrilegur léttleiki tilverunnar.

Ég rakst á gamalt ljóđ sem ađ sem ungum manni ţótti mér alltaf vćnt um. Ljóđiđ sem um rćđir er Invictus eftir William Earnest Henley.

 

Out of the night that covers me
black as the pit from pole to pole
I thank whatever gods may be
for my unconquerable soul

 

In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud
Under the bludgeonings of chance
my head is bloody, but unbowed

 

Beyond this place of wrath and tears
looms but the horror of the shade
and yet the menace of the years
finds, and shall find me, unafraid

 

It matters not how strait the gate
how charged with punishments the scroll
I am the master of my fate
I am the captain of my soul

 

Einfalt, en segir ótrúlega mikiđ! 


« Síđasta fćrsla | Nćsta fćrsla »

Bćta viđ athugasemd

Ekki er lengur hćgt ađ skrifa athugasemdir viđ fćrsluna, ţar sem tímamörk á athugasemdir eru liđin.

Höfundur

Áddni
Áddni
Fulltrúi ómálefnalegrar umræðu og erindreki niðurrifsáróðurs  af illkvittnasta tagi!

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (3.5.): 1
  • Sl. sólarhring: 3
  • Sl. viku: 30
  • Frá upphafi: 682

Annađ

  • Innlit í dag: 1
  • Innlit sl. viku: 30
  • Gestir í dag: 1
  • IP-tölur í dag: 1

Uppfćrt á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikiđ á Javascript til ađ hefja innskráningu.

Hafđu samband